Αγαπητοί αδελφοί , Αγαπητές αδελφές ,
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ας σταθούμε λίγο.
Όχι για να κρίνουμε τους άλλους, αλλά για να δούμε τον εαυτό μας κατάματα.
Ας μαζέψουμε τα κομμάτια που αφήσαμε πίσω μας.
Ας κλείσουμε εκκρεμότητες καρδιάς.
Ας τηλεφωνήσουμε εκεί που σιωπήσαμε από πείσμα.
Να πούμε ένα ΣΥΓΓΝΩΜΗ χωρίς δικαιολογίες κι ένα ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ χωρίς υποσημειώσεις.
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ας αφήσουμε τον θυμό να ξεκουραστεί και την καρδιά να ξαναθυμηθεί πώς αγαπά. Ας κοιτάξουμε να ανοίξουμε την γροθιά μας … Όχι μόνο για να δώσουμε αλλά για να χωρέσει μέσα της ο άλλος.
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ας κοιτάξουμε γύρω μας.
Κάποιος πονάει σιωπηλά, κάποιος κρυώνει, κάποιος περιμένει απλώς να τον δούμε.
Γιατί είναι παράδοξο και πονάει ένας Θεός να κατεβαίνει στη φτώχεια,
στην απλότητα, στην αγκαλιά της ανάγκης, κι εμείς, εμείς …..να μένουμε κλειδωμένοι στο περίσσευμα του εγωισμού της ασφάλειας μας .
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, ας κοιτάξουμε να γίνουμε λίγο περισσότερο άνθρωποι .
Αυτό, ίσως, είναι το πιο αληθινό δώρο .
Καλά Χριστούγεννα με τον Θεάνθρωπο Χριστό !
✠ Bησσαρίων
ESP
Queridos hermanos, queridas hermanas:
Poco antes de Navidad, detengámonos un momento, no para juzgar a los demás, sino para vernos de frente a nosotros mismos.
Reunamos esas partes que hemos dejado atrás.
Cerremos los asuntos pendientes del corazón.
Llamemos por teléfono allí donde hemos callado por terquedad.
Pidamos PERDÓN sin excusas, y demos GRACIAS sin condiciones.
Poco antes de Navidad, dejemos descansar al enojo, y al corazón volver a recordar que ama. Intentemos abrir el puño, no solo para dar, sino para que el otro tenga lugar en el.
Poco antes de Navidad, miremos alrededor nuestro; alguien sufre en silencio, alguien tiene frío, alguien simplemente espera que le veamos.
Porque es una paradoja, y duele ver a un Dios que desciende a la pobreza, a la simplicidad, que se acoge a la necesidad, y nosotros… Y nosotros quedarnos encerrados en la abundancia del egoísmo de nuestra seguridad.
Poco antes de Navidad, intentemos volvernos un poco más humanos. Eso, quizás, es el regalo más verdadero.
Feliz Navidad con Cristo, Dios y Hombre.
✠Bessarión.
ENG
Dear brothers and sisters,
Just before Christmas, let us pause for a moment.
Not to judge others, but to look honestly at ourselves.
Let us gather up the pieces we have left behind.
Let us settle the unfinished business of the heart.
Let us make that phone call we avoided out of stubbornness.
Let us say a SORRY with no excuses, and a THANK YOU with no footnotes.
Just before Christmas, let us allow anger to rest and let the heart remember once again how to love.
Let us try to open our clenched fist — not only so that we may give, but so that there is room within it for the other.
Just before Christmas, let us look around us.
Someone is suffering in silence,
someone is cold,
someone is simply waiting to be noticed.
For it is both paradoxical and painful
that God descends into poverty, simplicity,
into the embrace of need,
while we — we remain locked
inside the excess of our selfish sense of security.
Just before Christmas,
let us try to become a little more human.
This, perhaps, is the truest gift of all.
Merry Christmas, with Christ the God-Man!
✠ Bessarion